De witte stad

Wat is het hier prachtig! Hier zou ik het best een tijd kunnen uithouden als het nodig was. Allemaal lieve straatjes met schone witte gebouwen. Het ziet er echt tip top uit. Met op elke hoek van de straat een witte kerk die fel afsteken tegen een knalblauwe lucht in de achtergrond....

Ik was van plan om door te reizen, maar ik wil hier nog even van genieten. Ik ga donderdag pas weer verder. Het is hier behoorlijk fris ´s nachts, maar oh zo aangenaam overdag. Heb in een leuk hostel Residential Bolivia heel even in mijn bikini op de patio gezeten terwijl ik de Lonely Planet weer eens doorbladerde. Zalig.

Ik kwam vanmorgen om 7 uur aan na een rit van ongeveer 10 uur over een lange weg met stenen (dat gaat ongeveer 45 km per uur, of althans zo voelt dat, hobbel de hobbel), maar ik had een prettige mollige vrouw met een kindje en een en al borst naast me, dus dat was prima reizen. Toen ik na een paar uur heel nodig moest plassen en de bus voor de tweede keer heel even stilstond, genoot ik in mijn eentje van het prachtige uitzicht. Het was alsof ik de sterren uit de lucht kon plukken. Zoveel en ze leken zo dicht bij!

Ik dook er nog even een paar uurtjes in, totat Alex, Jess, Glenn en Lizzie wakker werden -die verbleven allemaal in hetzelfde hotel. Na een gezellig ontbijtje gingen de eerste drie hun spullen pakken voor hun reis naar Potosi en zaten Lizzie en ik gezellig te kletsen op hun kamer. Alex met zijn gitaar, enorme rasta, nog maar twintig die jongen, maar zo´n oude ziel - met feestneigingen die echt bij zijn leeftijd passen trouwens en ik met mijn nagellakje - als ik het dan toch bij me heb ;-). Gezellig aangelummeld.

Lizzie en ik gingen ze uitzwaaien op het busstation nadat we gezellig nog een lunch (net op tijd!!) naar binnen hadden gewerkt. Het blijft leuk om hier mensen uit te zwaaien, je krijgt zo het gevoel dat je hier een heel leven hebt met de mensen die je tegenkomt.

Vandaag door Sucre geslenterd op mijn slippers. Een chirimoya gekocht op de fruitmarkt waar ik zeker een half uur met de verkoopster heb zitten kletsen. Of ik niet getrouwd was, of het eng was om alleen te reizen, hoe ik op een vrouwelijke manier kon paardrijden. Ik besefte ineens dat het eigenlijk heel goed gaat met mijn Spaans en dat ik bijna alles kon volgen.

Lizzie had me getipt over de mirador, een prachtig uitzicht over de vallei waarin Sucre ligt. Toen ik eenmaal boven kwam was daar een fantastisch restaurantje - het was echt een paradijs. Met verse sinaasappelaardbeiensap en een versgemaakte tiramisu. Ik heb daar mijn bikini een maatje kleiner genaaid en genoten van het uitzicht. Prachtig, ja de foto´s zal ik er snel opzetten, dan krijg je een beetje een idee.

Net een hapje gegeten in Joyride, waar alle toeristen zich verzameld leken te hebben. Prima sfeer hier in ieder geval.

Ik heb Cochabamba ook met een goed gevoel verlaten. Ik heb een tentje kunnen vinden om t-shirts te laten bedrukken en op de markt La Cancha de shirts zelf bij een lief vrouwtje. Voor een prima prijs! Maar het gaat wel een dag of vier kosten om het allemaal te regelen, nou dat doen we op de terugweg wel. Ze hadden in ieder geval alle kleuren van de regenboog, ik kijk er nu al naar uit om ze te kopen en mee te nemen naar Villa Tunari.

En een regenjas met fleece gevonden voor 50 Bol, oftewel 5 euro, ik kan het niet geloven. Het wordt tijd dat ik wat bagage ga achterlaten nu, want ik sjouw me suf. Ik was overigens net op tijd om mijn bus te halen, de was werd echt 20 minuten voor ik weg moest gebracht, ik kon het nog net snel inpakken. Maar alles ruikt weer fris. Lekker!

Nou ik ben in een zonnige stemming hier, voel me helemaal happy, er zijn hier heerlijke restaurants en nog heel veel dingen om te bewonderen en mijn huid krijgt weer een kleurtje. Ik kijk uit naar mijn bed en naar morgen! Ik hou jullie op de hoogte.

XX

Esther